Mijn werkkamer ligt vol met honden. Behalve mijn eigen twee lieve dames zijn er vandaag nog 5 honden. Een drukke boel, maar ook een hele gezellige. Ik probeer te werken, het advies voor een klant moet op papier worden gezet. Steeds als ik een zin heb getypt, komt er een hond een knuffel halen. Omstebeurt, ze wisselen elkaar handig af. Na een knuffel gaat de gelukkige weer liggen, waarna de volgende zich aandient. De Springer spaniel, met weinig rust in zijn lijf, komt steeds even vragen waarom ik de tuindeuren niet open doe. Hij zou het liefste de hele dag rondjes rennen in de tuin. De anderen liggen tevreden uit te rusten na de lange wandeling.

Natuurlijk ga ik regelmatig even de tuin in, zodat ze kunnen rennen, plassen en spelen. Ook dan moet de aandacht verdeeld worden met de bal gooien voor de één, trekspelletje doen met de ander en een knuffel geven aan de volgende. Elke hond vraagt op zijn eigen manier aandacht en heeft zijn eigen agenda. Voor de honden ben ik een ballengooimachine, knuffelapparaat en wandelende snoepjesautomaat.

Ik zit weer aan mijn bureau. De honden willen allemaal graag in de buurt liggen, liefst op mijn voeten. Ik heb te weinig voeten voor allemaal. Dat zou nog eens een mooie uitvinding zijn: extra voeten om op te liggen! Ook fijn als je als hondenbaas even koffie wil halen voor jezelf. Want aandacht voor jezelf schiet er wel eens bij in.